原名:Licht en Leven: Dubbele Twee. I. by Jacob van der Klei 出版时间:
1915
页码:
97
作品摘录:je wou liefst alles hebben, en dan nog wat.«
Jo lachte en Nel lachte。 D\’r oogen schitterden van blijdschap。 Ineens grepen ze elkaar weer 巨大 en sprongen opnieuw de kamer rond。
Daar zag Nel de 钢琴。
»Moe, nou moet u spelen:»Naar buiten.« Dat hebben we Zoo vaak gezongen, als we in de stad bleven. En nou gaan we echt naar buiten。«
»Ja，萌； u spelen en wij zingen«，riep Jo。
Moe speelde den laatsten tijd niet veel：ze had er meestal weinig lust in。Maar nu was ze ook vroolijk。将钢琴放在焊接孔上：
[插图：Naar Buiten。]
纳尔布伊滕。
Naar buiten，naar buiten，De zon 在 \’t veld！ Ze trekt nu de spruiten Door klonters en kluiten, Ze lacht in de ruiten; Naar buiten，Naar buiten，Naar buiten gesneld！
Naar buiten，naar buiten，De lucht 是动物园 klaar！ De Wind en de schuiten Zijn blijde kornuiten; De merelkens fliten: Naar buiten, Naar buiten, Hoe heerlijk is \’t daar!
纳尔
